Lost Distillery’s
Er zijn 130+ distillery’s en whiskyblenders in Schotland, maar dat zijn er veel meer geweest. Door de jaren heen hebben nogal wat (100+) distillery’s hun deuren moeten sluiten. Dat is heel jammer, want daarmee is een aantal hele mooie whisky’s niet meer te proeven. Er zijn op verschillende plekken nog smaaknotities gevonden, soms vergezeld met ‘het recept’, hoe de whisky is gemaakt.
The company
Nu is er een bedrijf in Cumnock (60 km ten zuiden van Glasgow) dat zich hierop heeft gegooid. Hun missie is de whisky van weleer in de oude glorie te herstellen. Dat doen ze niet door de whisky opnieuw te distilleren, maar ze proberen de smaak die is beschreven in de oude logboeken te benaderen door middel van blenden. De whisky’s die ze daarvoor gebruiken moeten voldoen aan de ‘specs’ die beschreven staan in die logboeken. Dus, ze gebruiken alleen maar whisky’s die aan een aantal kenmerken voldoen; dezelfde gerst, hetzelfde gist, net zo vaak gedistilleerd, welke vaten heeft het op gerijpt, chill filteren of niet, bijkleuren of niet?
Als laatste hebben ze een team dat gaat proeven of de whisky inderdaad voldoet aan het beschreven smaakpalet.
The lost distillery company maakt op dit moment 7 verschillende whisky’s. Dat doen ze in drie verschillende selecties: Classic selection, Archivist selection en Vintage selection.
De zeven whisky’s zijn Auchnagie, Gerston en Jericho uit de Highlands, Stratheden uit de Lowlands, Towiemore uit de Speyside, Dalaruan uit Campbeltown en Lossit van Islay.
Dalaruan
De juiste uitspraak van deze whisky is da-la RU-wan.
In 1825 financierde een bankier, David Colville de oprichting van deze distillery. Een handwagenbouwer, genaamd Charles Colvill (zal die naam gelijkenis toeval zijn?), bouwde -samen met vier maten- de distillery. Met zeer beperkte middelen bouwden ze de eerste installatie en die was meteen succesvol. In 1880 werden drie potstills geïnstalleerd om de productie op te schroeven.
In 1896 brandde bijna de hele distillery af, er was brand uitgebroken in kilnhuis 2. Gelukkig lag in de nabij gelegen haven een oorlogsschip, de HMS Northampton, die heeft kunnen voorkomen dat alles in lichter laaien kwam te staan.
Halverwege de 19e eeuw was er een moment dat er 34 distillery’s actief waren in Campbeltown.
Dat kwam tot een halt vanaf de 1920’s. Er was uiteindelijk een enorme overproductie, in de VS was de drooglegging ingevoerd, whiskydrinkers kregen een voorkeur voor Speyside whisky, de verplichte 3 jaar rijpen werd door de SWA ingevoerd en de naoorlogse belastingverhoging maakte dat heel veel distillery’s in Campbeltown de deuren moesten sluiten. Voor Dalaruan kwam in 1925 dat moment. Binnen vijf jaar was de hele distillery afgebroken, de grondstoffen (stenen e.d.) werden hergebruikt voor de bouw van huizen. Het gebied heet nu ‘Parliament Place’
Wat zit er in de fles?
Het is een blended malt die de smaken van weleer zo goed mogelijk benadert. Blended malt houdt in dat dit een blend is van enkel single malts. De whisky is natuurlijk gekleurd, is ongekoeld gefilterd en is op een sterkte van 43% de fles in gegaan.
De beleving van de whisky
De kleur is erg donker, rood koper, richting bruin.
De geur is zoet en vol. Ik ruik rood fruit, chocolade, maar ook wat zwaardere geuren als aards en (kruidige) turf. Na wat langer snuffelen ruik ik ook kruiden, noten en sinaasappel. Het is een hele mooie complete en complexe geur….dat belooft wat!
De smaak is enorm vol, een hele prettige verrassing in de mond. De whisky zit ook meteen overal in de mond. De whisky zit vol met wat zwaardere smaken, maar is toch heel prettig. Dadels, vijgen, noten en vooraan in de mond vind ik citrus. Na wat slokjes verdwijnt de citrus wat, de smaak van mout komt ervoor in de plaats.
De afdronk is behoorlijk lang. De smaken doven heel langzaam uit in een pepertje achter in de mond.
Wauw!! Dit is een whisky die in de line-up komt bij mijn ‘rondje Schotland’ thuisproeverij…een heerlijke aanvulling!
