De distillery
Voor mij een nog onbekende whisky uit een zeer bekende streek. The originele Speyside distillery is wel al een behoorlijk oude distillery die sinds 1895 in Kingussie (King-yousie) stond. Net als zo veel distillery’s heeft deze roerige tijden gekend, de eerste distillery heeft de tand des tijds niet overleefd.
De huidige distillery is van 1962 tot en met 1987 (!) gebouwd door landeigenaar George Christie en metselaar Alex Fairly. Het duurde nog drie jaar voordat er whisky geproduceerd werd. De twee koperen stills werden pas in 1990 opgewarmd voor de eerste productie sinds lange tijd. De huidige distillery is dus vrij jong, die is pas 32 jaar operatief.
De distillery is een van de twee zuidelijkste distillery’s uit de streek…dus net niet een Highland whisky. Het water dat ze gebruiken komt uit het riviertje Tromie.
Ondanks de jonge leeftijd hebben ze toch best wel een mooi portfolio met twee single malt lijnen: Spey single malt en de Beinn Dubh single malt. Daarnaast maken ze ook Byron’s Gin. In de Spey serie hebben ze 17 verschillende varianten, waaronder twee varianten van Trutinã.
Wat zit er in de fles?
Trutinã is Latijn voor eerlijk, puur. Met deze variant willen ze bij Spey de natuurlijk en eenvoudige karakteristieken van de distillery weergeven. De whisky heeft een onbekende, maar de volledige tijd in bourbon vaten gerijpt. De whisky is op een mooie 46% alcohol gebotteld, non-chill filtered en niet bijgekleurd met E150a. Er is ook een tweede Trutinã variant die op cask strength is gebotteld (59%).
Het is een limited edition, er zijn ‘maar’ 18.000 flessen gebotteld. Iedere fles heeft een eigen nummer, ik heb fles 02798.
De smaaknotities
De kleur is strogeel, duidelijk niet bijgekleurd.
De geur van de whisky is mooi zacht, maar ook krachtig. Fruit, vanille met een basis van mout is hoofdzakelijk de geur die ik oppik. Later komt er ook een bloemig karakter naar voren.
De smaak van de whisky opmerkelijk zacht voor z’n 46% alcohol. Zoet, fruit en vanille zijn weer de smaken die ik eerst opmerk. In een volgende slok proef ik ook noten en mout smaken, maar het blijft een verrassende frisse whisky.
Vanwege het alcoholpercentage, doe ik er een paar druppels water bij en laat ‘m vervolgens zo’n 5 minuten staan.
De smaak is nóg zachter geworden, maar wel intenser. De geur daarentegen is veel minder sterk, bijna afwezig.
De verschillende smaken die ik proef zijn wel vergelijkbaar met de whisky zonder water. Er is niet veel veranderd aan het smaakpalet. Dus, water toevoegen heeft zin als je de originele whisky net te sterk in smaak vindt.
De afdronk is best wel lang, vol met mout, fruit en een licht pepertje aan het eind.
Conclusie
Het is weer een prachtige -ietwat a-typische- Speyside whisky, een fles die ik nog met smaak leeg ga maken.
