Er wordt gezegd dat Lagavulin de oudste distilleerderij van Islay is. Het is zeker een van de zwaarder geturfde whisky’s van Islay, met die kenmerkende medicinale geur.

De distillery

Je vindt de Lagavulin distillery aan de zuidkust van Islay, samen met Port Ellen, Laphroaig en Ardbeg netjes op een rijtje.
De naam komt -uiteraard- uit het Gaelic, Lag a’ Mhuilinn. Als je dan weet dat de Mh combinatie als een v uitgesproken wordt, lees je er ook Lagavulin. Lag a’ Mhuilinn betekent ‘Het dal van de molen’.

In 1816 bouwden John Johnston en Archibald Campbell Brooks twee stookhuizen. Een ervan is Lagavulin geworden en die heeft de andere ‘opgeslokt’.
Er zijn echter aanwijzingen dat 10 verschillende stookplekken illegale stookactiviteiten laten zien, daterend terug tot aan 1742.
John en Archibald stonden tot aan 1835 aan het roer. Er volgde toen een reeks van overnames, verbouwingen en verbeteringen aan het gebouw en omgeving (een goede weg van en naar de distillery bijvoorbeeld). Uiteindelijk komt Diageo in beeld, zij worden in 1997 de eigenaar. Ze gebruiken nu vier stills, twee wash stills van elk 11.000 liter en twee spirit stills van elk 12.500 liter. De stills zijn karakteristiek peervormig, die vorm geeft dat kenmerkende zware profiel aan de whisky.
Ze fermenteren de wash vrij snel, zodat er weinig esters ontstaan. Die zorgen immers voor een bloemige smaak. Het distilleren gaat wel langzaam, waardoor er minder reflux ontstaat en dus veel alcoholdamp snel in de condensator gaat. Door die langzame distillatie krijg je smaken als leer, teer, as, zeewier, etc.

Classic Malt

Lagavulin is een van de zes whisky’s uit de original classic malt collection van Diageo.
De Classic Malts of Scotland is een selectie van zes single malt whisky’s, gelanceerd en samen op de markt gebracht in 1988 door United Distillers en Vintners, dat nu eigendom is van Diageo. Ze worden vaak samen tentoongesteld in bars en slijterijen. Diageo heeft sindsdien andere single malt-labels en -uitdrukkingen op de markt gebracht met het Classic Malts-label. De zes eerste classic malts zijn Glenkinchie, Dalwhinnie, Cragganmore, Oban, Talisker en Lagavulin.

De whisky

Het hele proces, van het maken van de wort tot aan de spirit still, is computergestuurd. Hierdoor is de productie zeer constant en tot in de puntjes gefinetuned.
Het water dat ze gebruiken komt uit een meertje Loch Sholum. Voor de rijping gebruiken ze bourbon- en sherryvaten. De whisky is gebotteld op 43% ABV, de whisky is gekoeld gefilterd en bijgekleurd met E150a.

De smaak

De kleur is behoorlijk donker, amber tot rood koper.
De geur is dus die kenmerkende medicinale turf. Maar, daar zit een behoorlijke zoete en frisse geur bij. Fruit (citrus, rood fruit) en zilt zijn duidelijk te ruiken. Als ik dan wat langer ruik, komen ook de zwaardere geuren als leer en nat hout naar voren.
De smaak is minder heftig dan dat de geur doet vermoeden. De whisky heeft een beetje een waterig mondgevoel. De smaken die ik proef zijn zoet van honing, kruidig, medicinale turf, rood fruit. Bij een derde slok komen de zwaardere smaken naar voren, barbecue, vlees, eiken, jam en zilt.
De afdronk is best lang, de turf blijft goed hangen, samen met kruiden, citrus en zoet fruit.

Ik denk dat deze whisky helemaal fantastisch zou zijn als ze ervoor kozen om ‘m op 46% te bottelen en niet te koelen bij het filteren. Ik mis de diepere, zwaardere smaken die je bij een zuid-Islay whisky mag verwachten.
Desalniettemin is het een heerlijke whisky voor de gure herfst en winteravonden…top!