Johnnie Walker Island Green

Blender: Johnnie Walker 
Eigenaar: Diageo
Opgericht: 1820
Oorsprong regio: Kilmarnock, Lowlands
Prijs:  €60,- tot €75,- (het is een literfles)

De oorsprong

Johnnie Walker was een kruidenier in Kilmarnock, een plaatsje zo’n 30 km ten zuidwesten van Glasgow.
Hij stond bekend om zijn lekkere varianten van thee, die hij zelf mengde in zijn zaak. De reguliere soorten waren niet zo lekker en door ze te ‘blenden’ kregen ze een mooiere diepgang.
Hij verkocht ook de lokaal gemaakte grain en malt whisky’s, maar dan wel via een achterdeur. Whisky stoken was nog niet legaal tot het jaar 1823. De whisky’s hadden een twijfelachtige kwaliteit en smaakten zeer divers. John kwam op het idee om ze te mengen door zijn thee-praktijken. Hij verkocht zijn whisky (vanaf 1825) onder de naam “Walker’s Kilmarnock Whisky”. John Walker overleed in 1857… hij was zijn hele leven geheelonthouder.

De nazaten

Zijn zoon Alexander en later zijn kleinzoon Alexander II zette de zaak voort. Pas in 1860 werd het blenden van grain en malt whisky legaal.
Alexander Walker introduceerde in 1860 de kenmerkende vierkante fles. Dit betekende dat er meer flessen in de doos pasten en minder flessen kapot gingen. Het andere opvallende kenmerk van de Johnnie Walker fles was – en is nog steeds – het etiket, dat sinds dat jaar onder een hoek van 24 graden van links naar rechts wordt aangebracht. Hierdoor kon de tekst groter en beter zichtbaar neergezet worden. Dit maakte het consumenten ook mogelijk om het etiket van een afstand te herkennen.
Sinds 1865 verkopen ze de eerste commerciële (lees: massaal geproduceerde) blend, “The special Old Highland whisky”.
In 1893 werd de Cardhu distillery overgenomen door Johnnie Walker, om op die manier een voldoende voorraad whisky te hebben. In de loop der jaren hebben ze meerdere distillery’s overgenomen. Op dit moment zijn er vier distillery’s die het grootste aandeel van de Johnnie Walker whisky verzorgen: Cardhu, Coal Ila, Clynelish en Glenkinchie.

We kennen de verschillende soorten uiteraard wel, hier staan ze allemaal:


Red Label: een samenstelling van ongeveer 35 graan- en maltwhisky’s. Dit is de enige whisky die als mixer wordt gepromoot. De whisky werd tot ca. 1910 verkocht onder de naam “Special Old Highland”.
Black Label: een blend van zo’n 40 graan- en maltwhisky’s, allemaal 12 jaar of ouder. Deze variant werd tot ca. 1910 verkocht onder de naam “Extra Special Old Highland”.
Double black: een extra rokerige variant van Black Label zonder age statement.
Swing: een bourbon-achtige blend, oorspronkelijk bedoeld voor de passagiersscheepvaart. Niet bekend geworden op de reguliere markt, wel regulier verkrijgbaar.
Green Label: een blend van vier uitsluitend maltwhisky’s, die allemaal minstens 15 jaar oud zijn. Het is een zogenaamde “blended malt” (of Vatted malt). De verwerkte whisky’s zijn Cragganmore, Linkwood, Talisker en Caol Ila.
Platinum Label: een herintroductie van het Green Label in 2016.
Gold Label Reserve: een blend zonder age statement, geïntroduceerd in 2011 bij het wegvallen van Gold Label.
18: in 2015 werd Platinum Label (dat op zijn beurt in 2011 Gold Label heeft vervangen) vervangen door Johnnie Walker 18, een blend van 18 Scotch whisky’s die elk ten minste 18 jaar gerijpt hebben, waaronder Cardhu, Glen Elgin, Auchroisk en Blair Athol.
Blue Label: de top van het assortiment. De Blue Label wordt samengesteld uit zeldzame whisky’s van bekende Schotse distilleerders. Sommige maltwhisky’s die er in zijn verwerkt hebben een leeftijd van 50 tot 60 jaar. De flessen zijn genummerd en worden verkocht in een met zijde afgewerkte doos.

Verdwenen blends:

White Label: werd tot ca. 1910 verkocht onder de naam “Old Highland”. Gestopt in 1921.
Gold Label: een blend van ongeveer vijftien verschillende single-maltwhisky’s (en graan whisky). Het recept is gebaseerd op de aantekeningen van Alexander II die deze blend had bedacht ter ere van John Walker. Voor deze blend werden een aantal 18 jaar oude single malts gebruikt en een aantal zeldzame 15 jaar oude single-maltwhisky’s. Gold label is gestopt in 2011.

Wat zit er in de fles?

Er staat dan wel Green label in de naam, maar ook Island. Ze hebben met deze variant een rokerige Green label willen maken, met een toefje turf dus.
De hoofdbestanddelen van deze Green label zijn Cardhu, Caol Ila, Clynelish en Glenkinchie. Het aandeel Caol Ila is vergroot om een groter Eilandgevoel te krijgen. Deze whisky heeft geen age statement, dus het is eigenlijk hetzelfde voor de Green label als de Double black is voor de black label….
Ik heb een fles van 1 liter (travel retail) en de whisky is op 43% de kenmerkende vierkante fles in gegaan.

Hoe smaakt die Island label dan?

De kleur is roodkoper (en niet groen).
De geur is in eerste instantie turf, medicinaal van de Caol Ila. Er zit een aardse geur in van noten, mos en eiken. Daarnaast zit er een zoete geur doorheen van fruit, grapefruit, perzik en exotisch fruit. Op de achtergrond is een vleugje zilt te bekennen.
De smaak is minder peaty dan de geur doet vermoeden. De textuur is vol, romig en zacht. In de smaak is het aardse weer goed te herkennen, turf, dennenhout, kruiden, mos, zonder de zoete kenmerken van het fruit. Er zit een vriendelijk pepertje in dat de smaak compleet maakt.
De afdronk is half lang, de aardse smaken blijven hangen en het eindigt in een droog pepertje op de tong.

Het is een prima whisky om te drinken. Hij is niet te veel geturfd en rijk genoeg aan smaken, heerlijk!

Johnnie Walker Island Green

Vragen, opmerkingen of gewoon meer weten?

Of ervaar het met een thuisproeverij!