De distillery
Jameson is niet de oudste, maar wel de meest populaire Ierse whiskey. Sinds 1780 maken ze die blend in Dublin, in eerste instantie aan Bow street. De whiskeyproductie is nu veel te groot en de oude distillery aan Bow street doet nu dienst als een soort museum en er worden rondleidingen gegeven, veel oude spullen staan er nog. De oprichter, John Jameson (1740-1823) was grappig genoeg zelf een Schot en was getrouwd met Margaret Haig, de dochter van John Haig (jeps, die van de Schotse whisky).
Tegenwoordig produceren ze Jameson in de Midleton distillery net buiten Cork. Ze maken daar ook Midleton, Powers, Redbreast, Spot en Paddy.
In 1966 fuseerden de Ierse distilleerderijen tot de “Irish Distillers” group. In 1989 kocht Groupe Pernod Ricard de Irish Distillers Group.
Naast de wereldberoemde Jameson blend brengen ze tegenwoordig een aardige line-up van Jameson varianten op de markt. Ik heb al eens een caskmates IPA gereviewd, maar er is nog een behoorlijk aantal andere varianten te verkrijgen. Op hun website tel ik zo’n twintig varianten Jameson, tot aan een 21 jarige toe.
Stout edition
Deze stout edition zit in de caskmates series, net zoals de IPA Edition..
Het idee begon in 2013, op een regenachtige vrijdagavond in augustus aan de bar van een lokale pub. Het hoofd van de Jameson whiskey science zat met de meesterbrouwer van Eight Degrees Brewing een biertje te drinken. Van het een kwam het ander (ze zullen vast met een whiskey geëindigd zijn) en zo ontstond de deal dat ze vaten gingen ruilen. Het bier wordt 3 maanden gelagerd in whiskeyvaten en de whiskey krijgt een finish in biervaten.
De drievoudig gedistilleerde Jameson gaat eerst in de reguliere ex-bourbon barrels. Daarna gaat die 4 tot 6 maanden in de ex-stout vaten. De whiskey is dan nog op een sterkte van 60% ABV.
Een leuk detail van de deal is dat het bier uit die whiskeyvaten niet gelinkt mag worden met Jameson, dat vind je dus niet 1, 2, 3 terug bij Eight Degrees Brewery.
De whiskey
De kleur van de whiskey is best donker, kastanjebruin.
De geur is behoorlijk duidelijk aanwezig. Ik ruik in eerste instantie geen stout, maar een fris fruitige geur. Ik ruik ook krenten, peer, chocolade, toffee…kortom een mooi herfstgeurtje.
De smaak is vol, smeuïg en zoet. De geuren gaan verder in de smaak, maar iets meer timide. Ik proef honing, fruit (appel, peer), toffee, vanille, chocolade en noten. Het is een prettige whiskey om te drinken, maar de stout herken ik er niet echt in.
De afdronk is niet lang, de geproefde smaken doven snel uit en er blijft uiteindelijk een kruidige smaak tegen het gehemelte plakken.
Het is een lekkere whiskey om tijdens een regenachtige herfstavond met vrienden van te genieten (of alleen).
