Glenmorangie, de distillers

Glenmorangie staat bekend om een paar hele bijzondere feiten.
Glenmorangie heeft de hoogste stills van Schotland, 5.14 m om precies te zijn, net zo hoog als een volwassen giraffe. Deze stills zijn van oorsprong oude gin-stills die William Mattheson overkocht om zo de Glenmorangie distillery te starten. Die hoge stills zorgen voor veel reflux, zeker omdat de nek na de bocht nog steeds verder omhoog gaat (zie foto). Op die manier komen alleen de meest vluchtige alcoholdampen in de condensor en krijg je een lichte en vriendelijke whisky. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Laphroaig die hele korte, lage stills heeft…daarmee krijg je dus dikke, zware whisky.
Ze hebben ook een eigen bos in de VS, The Ozark mountains. Daar maken ze zelf vaten van Amerikaans eiken die eerst twee jaar blootgesteld worden aan de open lucht. Vervolgens worden ze uitgeleend aan Jack Daniel’s en Heaven Hill en rijpt er vier jaar lang bourbon in. Dan worden de vaten in z’n geheel naar Schotland vervoerd om er vervolgens tien jaar Glenmorangie in te laten rijpen.
Glenmorangie staat ook bekend als de uitvinder van het finishen. Dat is echter niet helemaal waar. Die eer gaat naar David Stewart van The Balvenie, die in 1983 The Balvenie Classic creëerde.
Glenmorangie heeft het finishen wel tot grote hoogte gebracht en een ommezwaai in de whiskywereld veroorzaakt. Eind jaren ’90 kwamen ze met een speciale variant, het was The Original die nog twee jaar langer in speciale vaten had nagerijpt. Tegenwoordig brengen ze drie varianten standaard op de markt, Nectar D’or die in Sauternes vaten heeft gerijpt, Lasanta heeft in sherryvaten gerijpt en voor Quinta Ruban gebruiken ze portvaten om te finishen. Ze hebben meerdere speciale finishes, maar deze drie hebben ze in principe altijd op de markt.

Dornoch

Deze Dornoch is ook zo’n speciale finish. De naam komt af van Dornoch Firth, de baai waar de thuisplaats Tain aan ligt. De Dornoch Firth is een natuurgebied en een deel van de opbrengst van de verkoop van deze limited edition gaat naar het natuurbeheer van deze baai. De whisky heeft gerijpt in de traditionele Dunnage warehouses die het dichtst bij de zee aan de Dornoch Firth staan. Op die manier zit de zilte lucht van Dornoch écht in de whisky.
Deze whisky heeft tien jaar op hun eigen ex-bourbon vaten gerijpt en vervolgens twee jaar in Amontillado vaten voor de finish. Amontillado is een droge en aromatische sherry met een hazelnootsmaakje. De whisky is gebotteld op 43% alcohol.

De smaaknotities

De kleur van de whisky is licht koper, beetje richting goud.
De geur kenmerkt zich met nectarine en appel, limoen en karamel. Een lichte fruitigheid en bloemige aroma’s die zo kenmerkend zijn voor Glenmorangie.
De eerste smaak die ik oppik is karamel en peat. Na een paar slokjes komen er ook tiramisu, steranijs en noten naar voren. Het is een hele mooie, volle maar ook zachte smaak.
De afdronk is moutig en fruitig met een beetje aardse turf op de achtergrond. Een lichte citrussmaak blijft een beetje hangen.

Dus…?

Al met al is het weer een prachtige Glenmorangie. Jammer dat het een limited edition is, hopelijk limited voor de komende tien jaar….ik ga er nog wel een keer een kopen!