Deze variant is de derde uit de “experimental series” die ik review. Eerder proefde ik al Project XX en Fire and Cane. Dan blijft er na deze whisky nog Winter Storm over om deze reeks van vier special releases volledig te maken. Gezien de prijs van deze Winter Storm denk ik dat het nog wel even gaat duren voordat ik die ga proeven (meer dan € 200,-).
Glenfiddich
Wie kent ‘m niet, Glenfiddich is jarenlang de best verkochte single malt van de wereld geweest. Dat hebben ze grotendeels te danken aan de drooglegging. Er werd in die tijd (1920 tot 1933) geen whisky verkocht (althans, niet legaal), maar Grant Gordon (de master distiller die toen aan de knoppen mocht draaien) voorzag dat het maar een beperkte periode zou duren en bleef gewoon produceren. In 1933 werd de drooglegging afgeschaft en Glenfiddich kon -samen met 5 andere distillery’s- de wereld bevoorraden. Hierdoor stonden ze meteen sterk in een explosief groeiende markt.
Sinds 1961 wordt Glenfiddich gebotteld in de kenmerkende driekante fles. Die drie kanten staan voor de drie kenmerkende ingrediënten van whisky: water, zuurstof en gemoute gerst. Er wordt ook beweerd dat de fles deze vorm heeft, zodat die niet per ongeluk onder het bed uit kan rollen.
Een tweede reden waarom Glenfiddich zo bekend is, is omdat ze vanaf 1963 buiten Schotland gingen adverteren. Single malt verkocht hoofdzakelijk alleen binnen Schotland, de rest van de wereld dronk met name blended whisky’s. Ze zijn begonnen op Shannon Airport in Ierland, een 5 jarige single malt. Het was een groot succes en al snel was Glenfiddich de best verkopende single malt van de wereld. Die status hebben ze nog steeds.
Glenfiddich presenteert op dit moment zo’n 35 varianten op hun site, een erg indrukwekkend portfolio. Om al deze whisky-varianten te maken hebben ze 43 stills staan, 16 wash stills van elk 9000 liter en 27 spirit stills van elk 4.500 liter. Die staan allemaal in één distilleerderij in Dufftown in de Speyside.
De distillery is uitgerust met:
Stills: 16 wash stills en 27 spirit stills
Water: The Robbie Dhu Spring
Washbacks: 32 gemaakt van Oregon pine
Productie: 21 miljoen liter per jaar
Het experiment
De IPA experiment is eigenlijk experiment #1, met deze variant zijn ze begonnen. Het was weer Brian Kinsman die met een uitzonderlijk idee kwam. In samenwerking met IPA bier expert Seb Jones bedachten ze met de smaken van IPA en whisky te gaan spelen, om zo te kijken wat ze konden creëren. Het speciale procedé in IPA, ‘dry hopping’ maakt dat het een bijzondere toevoeging kan geven. Dry hopping betekent dat er na het fermenteren meer hop wordt toegevoegd. Daarbij worden er vluchtige oliën gecreëerd, de moleculen van die oliën gaan makkelijk in het hout van het vat zitten…en dat draagt weer bij aan de smaak van de whisky. Na veel geëxperimenteer met 3 verschillende IPA recepten, 9 verschillende soorten vaten, rijpingsduur van zowel de IPA als de whisky…heel veel tijd dus zijn ze uitgekomen op een IPA die gemaakt is van klassieke Britse hoppen, een traditionele IPA dus. Dat gecombineerd met de beste vaten geschikt voor dit project is er een hele bijzondere ‘Glenfiddich India Pale Ale’ whisky gemaakt. De vaten die gebruikt zijn om deze speciaal gemaakte IPA te rijpen worden daarna dus gebruikt om de Glenfiddich in te rijpen.
De smaaknotities
Tot nu toe heb ik géén idee wat ik moet verwachten. De fles is nog dicht…maar dat gaat nú veranderen. Openen, inschenken, foto’s maken…en dan proeven. Ik ben benieuwd.
De geur is heel fris, fruitig; appel, peer en citrus voornamelijk. Ook de hop is goed te ruiken samen met bloemige tonen.
De smaak is ook heerlijk fris, citrus, vanille en mooi op de achtergrond die hop weer. Het is een whisky die zich blijft ontwikkelen. De hop gaat jammer genoeg verder op de achtergrond…aan het eind van mijn ‘dram’ proef ik die niet meer zo goed. Maar de rest van de smaak wordt mooier, de citrus wordt wat zoeter, er komt wat karamel bij.
De afdronk is lekker lang, zoet en licht pittig…héérlijk!
