Douglas Laing
Douglas Laing is een whisky blender die bestaande whisky’s gebruikt om een regio specifieke smaak neer te zetten. Zo heeft hij uit iedere regio wel een kenmerkende whisky gemaakt:
Timorous Beastie, een blend van Highland whisky’s; Scallywag uit de Speyside; Rock Island van diverse Islands whisky’s; Big Peat, natuurlijk van Islay; The Gauldrons uit Campbeltown en The Epicurean uit de Lowlands.
Maar, veel mensen denken dat Douglas Laing alleen maar blends van dit type uitbrengt. Niets is minder waar, alleen al uit de Highlands brengt hij op de markt:
Provenance Blair Athol 5 Years Old Sherry Finish, Strathearn Single Malt, Private Stock Highland Park 24 Years Old, Old Particular Highland Park 21 Years Old, Old Particular Inchgower 25 Years Old en dan ook nog 6 varianten Timorous Beastie: Meet The Beast Edition, de NAS, Global Traveller’s Edition 100CL, 25 Years Old, 18 Years Old en de 10 jaar oude Beastie.
Rock Island
Dit is een blended malt van Single Malts gedistilleerd op de eilanden Islay, Arran, Jura en Orkney (onder andere, er gaan ook geruchten dat er whisky van Mull in zit). De whisky is de fles ingegaan op een sterkte van 46,8% ABV en is dus non-chill filtered. Er is ook geen kleurstofje toegevoegd, de whisky is dus zo natuurlijk mogelijk gehouden. Over de vaten waarin de single malts of waar de blended malt in heeft gerijpt, kan ik niets vinden.
Tot een tijd geleden heette deze whisky Rock Oyster, maar ergens in de afgelopen jaren is de naam veranderd. Dit hebben ze gedaan omdat teveel mensen geen lekker gevoel kregen bij de naam ‘Oyster’ (oester). Rock Island is ook iets meer treffend vanwege de afkomst van de malts die gebruikt zijn.
Open met de fles!
De kleur van de whisky is erg licht, geelgoud.
De geur is in eerste instantie medicinale turf. Er zit een behoorlijk zilte geur in, samen met een milde citrusgeur.
De smaak is heel vol, met weer die medicinale turf die voorop marcheert. De smaak ontwikkelt zich sterk verder, met duidelijke smaakeigenschappen die je van eiland-whisky’s mag verwachten. Barbecue, as, leer, stevige citrus, honing…wauw! Bij een volgend slokje wordt de whisky iets minder onstuimig. Honing, drop en specerijen komen er nu bij kijken.
Vanwege de alcoholsterkte en de stroperigheid van de whisky doe ik er wat druppels water bij.
De geur wordt veel zachter, de turf is getemd door het water en maakt plaats voor een kruidige fruitgeur. Het zilt ruik ik ook nog, maar veel zachter op de achtergrond.
De smaak van de whisky met water is ook minder turf, meer drop. Die drop is zelfs helemaal op de voorgrond gekomen.
De afdronk is erg lang, waarbij de smaken heel langzaam uitdoven en eindigen in een mooie balans van de turfrook en de zoete smaken.
Dit is de laatste van de regional blends die ik review, maar absoluut niet de minste…wat een heerlijk kanon is dit zeg!