De tweede distilleerderij die Ivar en ik op onze whiskyvakantie bezochten was Oban. De eerste was Glenkinchie, de blog daarvan lees je hier.

Huren van de auto

Voordat we naar de distillery konden gaan, moesten we eerst naar Oban. We huurden een auto, helemaal in het hart van Edinburgh. Dan moet je, in een stad waar ze links rijden, in een auto met het stuur rechts, waar je de weg niet kent, waar de wegen heel kronkelig verlopen…zonder deuken weg rijden. Nou, dat is wel gelukt moet ik zeggen.
Het grappige was dat de verhuurder zei dat we moesten letten op de uitlijning. Europese chauffeurs hebben de neiging om links van de weg af te raken, juist omdat we bij ons naar de middenas sturen. Ik dacht, dat valt wel mee…maar ik weet niet hoe vaak Ivar of ik “uitlijning!” moesten zeggen, hihi.

De reis

De weg naar Oban was prachtig! We hebben nog Doune Castle meegepikt op de heenweg. Mensen die Outlander hebben gezien kennen dat kasteel als Castle Leoch. We wisten dit echter niet, wij stopten voor het kasteel van Monty Python and the quest for the holy grail. Doune castle zit namelijk ook in een aantal scenes van deze hilarische film.
We hebben ook even een kleine stop bij Glengoyne distillery gemaakt, gewoon omdat dat op de route ligt en om nog souvenirs mee te pikken ;-).
De mooiste stop op de heenweg was toch wel de ‘pauzeplek’. We kregen honger en stopten bij de eerste ‘P’ die we toen tegen kwamen…beter kón gewoon niet. Dat is de reden waarom Schotland een groot magneet voor mij is. Een picknicktafel met uitzicht over een meer (een Loch zoals dat in Schotland het), sneeuw op de toppen van de bergen (oftewel Bens) aan de andere van het meer…schitterend!
We vervolgde onze weg en na een uurtje kwamen we aan in het havenstadje aan de andere kant van Schotland.

Oban

Het is een havenstadje waar vanuit veerboten gaan naar eilanden als Mull, Islay en een deel van de buiten Hebriden. Ik moet zeggen, het is een beetje vergane glorie, maar dat is al snel met kustplaatsen.
Opvallend in Oban is natuurlijk de distilleerderij die helemaal centraal in het stadje staat en McCaig’s Folly. De toren van McCaig is een Colosseum achtig gebouw dat iets meer dan 100 jaar geleden is gebouwd door een weldoener. Het dient geen doel, gewoon een leuke toren boven Oban. Het ziet er wel mooi uit in de avond…

De distillery

De distillery is aan de buitenkant een prachtig gebouw met grijze en zwarte stenen, een blokkendoos die aan de buitenkant niet groot genoeg lijkt voor zo’n distillery. Maar, schijn bedriegt. De blokkendoos in bijna alleen maar de shop op de begane grond en de kantoren op de eerste verdieping. De rest van de distillery ligt erachter..
Weer mochten we geen foto’s maken op de rondleiding. Die is echter wel zeker de moeite waard. Het gebouw is al erg mooi aan de buitenkant, maar de distillery is echt prachtig. Ook de rondleiding is helemaal af! Van de washbacks, via de twee mooie puntige stills naar de warehouse. Daar stonden we stil bij het rijpingsproces, uitgebreider dan normaal. We kregen zelfs een dram uit het vat van een 8 jarige die uiteindelijk de 14 jarige moest gaan worden. Op die manier konden we het verschil proeven van de laatste 6 jaar rijpen. Het Glencairn glas mochten we houden.
De tour eindigde in het proeflokaal. Dat was ook een reden waarom we een overnachting in Oban hadden geboekt, zo konden we van de volle tour genieten.
Omdat Oban een onderdeel is van de Classic Malt Collection van Diageo, konden we meer dan alleen Oban proeven…en dat hebben we gedaan!

Het was meer dan de moeite waard! De reis erheen was al geweldig, maar de distillery was zéker de kers op de taart. Als je in het zuidwesten van de Highlands bent, moet je zeker Oban even aandoen.

De volgende (en laatste) distillery die we op deze vakantie hebben bezocht, was Auchentoshan. Die hebben we de dag erna op de terugweg van Oban naar Edinburgh opgezocht. Daar mochten we op onze privé tour wél foto’s nemen van alle onderdelen. Dus, in die blog zal ik inzoomen op het hele proces van whisky maken.