Deze whisky heeft een aantal complexe zaken, de naam is er een van. De uitspraak is misschien het best uit te leggen als ‘De sleutel van Craig en Ella’; Craig -Ella-Key dus. De klemtoon ligt daarbij het meest op Ella. Zoals ze het zelf beschrijven is het craig-Al-ack-EE, maar dat komt dus bijna op hetzelfde neer. De CH mag ook als een zachte G uitgesproken worden…

Craigellachie is een Speyside distillery die te vinden is in de gelijknamige plaats. In het dorpje kun je twee distillery’s vinden (Craigellachie en The Macallan) en de Speyside cooperage.
Ook niet onbelangrijk, de rivier de Fiddich mondt hier uit in de Spey.
De naam betekent “Grote Rots”.
In 1891 werd de distillery opgericht door Peter J. Mackie (de uitvinder van White Horse Whisky), samen met Alexander Dewar. Die laatste trok zich in 1900 terug.
De keuze van deze plek was tweeledig. Ten eerste het uitmuntende water dat uit de Convalheuvels stroomde. Maar, er was ook een treinstation in de buurt. Dat was handig voor de aanvoer van gerst, turf en vaten en uiteindelijk natuurlijk ook om de whisky te verspreiden. Die spoorlijn is in 1967 opgeheven, nu loopt ongeveer over die route de Speyside way.
In de jaren is er veel gebeurd in de distillery, maar de deuren zijn nooit gesloten geweest.
In 1998 werd de distillery overgenomen door Dewar’s and Sons Ltd. Met twee wash stills en twee spirit stills produceren ze 4 miljoen liter alcohol per jaar. Slechts twee procent daarvan wordt single malt, de rest gaat in Dewar’s White Label blended whisky.

De whisky

Dit is een van de weinige whisky’s met deze leeftijdsaanduiding, een 13-jarige whisky komt namelijk niet vaak voor. Het is de jongste telg van de lijn, ze brengen ook nog een 13-jarige whisky die in Armagnac vaten heeft gerijpt; een 17-jarige en een 23-jarige single malt op de markt.
Bij Craigellachie gebruiken ze worm tubs om de whisky weer te condenseren. Worm tubs zijn grote vaten met koud water waar de koperen leiding doorheen loopt. Vroeger was dit de gebruikelijke manier van condenseren, maar tegenwoordig is het nogal zeldzaam (Dalwhinnie heeft ook worm tubs). Deze manier van condenseren geeft een eigen karakter aan de whisky.
De whisky heeft de volle 13 jaar gerijpt in Amerikaanse refill vaten, is non-chill filtered en gebotteld op 46% alcoholsterkte en is niet bijgekleurd.

De smaak van deze whisky

De kleur van de whisky is geel koper.
De geur is heel fris en jong. De geur zit vol met fruit van appels en citrus. Op de achtergrond is de bekende vanille te vinden, samen met een hele lichte geur van groene kruiden.
De smaak is in eerste instantie friszoet, fruitige appels en mandarijn is wat ik eerst oppik. De smaak wordt langzaam zwaarder. Eikenhout, tabak, barbecue(rook) en een kruidige achtergrond maken dat deze whisky duidelijk veel lagen heeft. De smaak blijft zich ontwikkelen. Vanwege de alcoholsterkte van 46% doe ik er een paar druppels water bij.
Als je dat doet, ben voorzichtig en begin met een paar (5) druppels. Je kunt er altijd nog wat bij doen…eruit halen gaat niet meer. Wacht dan een minuutje, wals de whisky en begin opnieuw met ruiken en proeven.
De geur is veel milder en zachter geworden. Het fruit is voor een groot deel verdwenen, de kruiden zijn nog wel aanwezig.
De smaak is ook heel erg veranderd. De whisky is een stuk jonger geworden, frisser. De zware smaken zijn grotendeels verdwenen, ook bij een tweede of derde slok blijf ik alleen maar een jonge, frisse whisky met fruitsmaken proeven.
De afdronk is erg lang, citrus, beetje bitter en rokerig. Voor de afdronk maakt het weinig uit of het met of zonder water is, die is vergelijkbaar.

Conclusie: Wauw!!