Islay

De distilleerderij ligt op Islay, een eiland van 620 km2 (minder dan de helft van de provincie Utrecht) en heeft 3.500 inwoners (Utrecht heeft er 366 keer zoveel, bijna 1,3 miljoen)
Het eiland kun je wat betreft whisky’s in tweeën delen, het noorden en het zuiden. De distilleerderijen in het zuiden maken een sterkere whisky dan in het noorden. De zuidelijke whisky’s zijn Ardbeg, Laphraoig en Lagavulin. Dit zijn stevig geturfde whisky’s waarvoor voor veel mensen geldt “Either you love it or you hate it”.
In het noorden van het eiland vind je Bowmore, Bruichladdich, Bunnahabhain, Kilchoman en Caol Ila. Kilchoman is een beetje een uitzondering, omdat die ook wel redelijk stevig geturfd is. De andere vallen allemaal onder de zachtere Islay whisky’s.
Dus, Caol Ila staat te boek als: “lighter-bodied than many Islay malts, yet with all their typical peatiness”.

Wat zit er in de fles?

Caol Ila (uitspraak Koel iela) staat bekend als een uitgesproken whisky met een medium peat gebruik. De whisky heeft op refill vaten gerijpt en is gebotteld op 43% alcohol.

De smaaknotities

De geur is in eerste instantie turf, jodium maar ook fris en kruidig. Vol en rijk, olie-ig en wat van tabak is te ruiken. Ver op de achtergrond zit ook nog wat van citrus…
Het is wel duidelijk dat dit een complexe whisky is met meerdere lagen van smaken.
De smaak is krachtig, fris en vol. De turf prikt in eerste instantie wat op de tong, maar dat gaat na een paar slokjes weg. Die olie-ige geur komt nu in de textuur weer terug. Zoete snoepjes, toffee, maar ook ergens die citrus weer. De smaak blijft krachtig en complex met een heerlijke frisheid. Volgens mij klinkt het wat tegendraads, maar ik vind ‘m echt krachtig maar ook lekker fris.
De afdronk is best wel lang, rokerig en een beetje peperig. Lekker warm en zoet met nog steeds dat rokerige dat de hele tijd aanwezig is.

Al met al een heerlijke whisky, sowieso voor de wintermaanden als opwarmertje nadat je de hond hebt uitgelaten. Heerlijk bij het haardvuurtje…