De juiste uitspraak is:  “Ebber-Louwer” en dat betekent “monding van de luidruchtige beek”

De distillery

Bij deze whisky staat “Highland single malt” op het etiket, maar Aberlour ligt wel degelijk in de Speyside. Sterker nog, het ligt zelfs nog aan de rivier ‘de Spey’.
Het water dat men voor de productie gebruikt komt niet uit de rivier maar van de bron van St. Drostan (Saint Drostan’s Well, die is te vinden op het terrein van de distillery.

Het koelen van de condensors doen ze met water uit de beek. Nadien wordt het opgewarmde water eerst weer afgekoeld en van zuurstof voorzien voordat ze het weer teruggeven aan de beek. Dit doen ze in verband met de zalmpopulatie, die mag niet lijden onder de whiskyproductie.

Double Cask?

Deze whisky heeft een dubbele ‘maturation’ oftewel rijping ondergaan. Dat wil zeggen dat het op twee verschillende soorten vaten heeft gerijpt. Dat zou op twee manieren uitgevoerd kunnen worden. Verreweg de meeste dubbele rijpingen worden na elkaar gedaan. Dus eerst alle whisky op een soort vat en vervolgens overhevelen op een ander soort vat. Op die manier krijgt alle whisky de smaakkenmerken van beide vaten mee.
De tweede manier is zoals Aberlour het doet. Een deel van de whisky wordt gerijpt in vat A en het andere deel in een vat B. Die twee delen worden dan aan het eind van het rijpingstraject bij elkaar gedaan en na een bepaalde tijd van ‘huwen’ (de whisky’s moeten eerst aan elkaar wennen) bottelen.

Wat zit er in de fles?

Deze whisky heeft in first-fill ex-bourbonvaten gerijpt. First-fill betekent dat dit de eerste keer is dat er Schotse whisky in komt. Er heeft sowieso maar een keer bourbon in gezeten, voor bourbon worden de vaten altijd maar een keer gebruikt.
Het tweede soort vat is een sherryvat uit de Jerez regio in Spanje.
De whisky’s hebben minimaal 16 jaar in een van die twee vaten gelegen en dan wordt het in de juiste verhouding gemengd. Die verhouding wordt bepaald door de master-distiller en hij verkrijgt hiermee precies de juiste balans tussen de vanille- en kokossmaken van het Amerikaans eiken, de fruitige en kruidige smaken en de rode kleur van de sherry vaten.

Nou, hoe smaakt dat dan?

De geur doet meteen aan sherry denken. De zoete geuren van honing, bloemen en kruiden horen echt bij een Speyside whisky.
In de mond is de whisky heel zacht, zoet van fruit (pruimen, banaan). Bij de derde slok proef ik ook vanille en hout smaken. Deze whisky heeft echt veel diepte en nieuwe smaken blijven zich aandienen.
De afdronk is behoorlijk lang en erg kruidig. Ook die afdronk blijft zich ontwikkelen…heerlijk!
Vanwege de (maar) 40% alcohol en de frisse smaak van deze whisky doe ik er geen water bij…ik denk dat die dan z’n kracht teveel verliest.