Distillery: Bunnahabhain distillery
Eigenaar: Distill group Limited
Opgericht: 1881
Regio: Islay, Schotland
Prijs: €55 – €80 (het is een literfles)

Toen ik me nog niet zo bezighield met whisky en alles eromheen, vond ik deze fles er altijd erg whisky-ig uitzien, een mooie merknaam in een prachtige fles met een mooi traditioneel etiket.
Het is Bunnahabhain, een distillery van Islay. Allereerst de uitspraak, ik heb mijn research gedaan. Veel Schotten zeggen Bu-na-‘ha-ben, maar in Gaelic (Gè-lik) wordt een bh combinatie een v, dus dan wordt de uitspraak Bu-na-‘ha-ven. Beide uitspraken zijn acceptabel…maar de uitspraak met de ‘v’ staat ook op de rug van de kartonnen koker.

Islay

Nu denken veel mensen dat alle whisky van Islay een rookbom is, maar dat moet wel genuanceerd worden. Neem bijvoorbeeld de Bruichladdich distillery, daar komen drie varianten vandaan; Bruichladdich zelf, een unpeated whisky; Port Charlotte die van licht peated naar heavily peated gaat en als laatste Octomore, zeer zwaar geturfd (zelfs ’s werelds zwaarst geturfde whisky).
Van het hele eiland komen whisky’s die sterk variëren in de hoeveelheid turf. Als vuistregel kun je zeggen dat de distillery’s uit het noorden lichter, delicater en subtieler zijn. De zuidelijke whisky’s zijn zwaarder, meer geturfd… een (rook)bom. Deze Bunnahabhain komt uit het noorden, zo’n 7-8 km ten noorden van Port Askaig. Vanuit de distillery kijk je over het water (The Sound of Islay) naar “The Paps of Jura”.

De Distillery

Bunnahabhain bestaat al sinds 1881 en er is sindsdien niet veel veranderd. Ze hebben de moutvloer verwijderd, er zijn twee stills bij gekomen… en dat is het eigenlijk. Een leuk detail is dat het dorp Bunnahabhain gebouwd is voor de werknemers van de distillery.
Ze hebben kleine stills, zoals meerdere Islay distillery’s. Kleine peervormige stills hebben weinig reflux (terugstroom) en daardoor krijg je een krachtige whisky met veel laagjes en ook zwaardere smaken.
Voor het rijpen gebruiken ze geen specifieke vaten. Ze gebruiken bourbon-, sherry- en refillvaten om daarmee het karakter van de malt het best tot z’n recht te laten komen.
Ze gebruiken ongeturfde gerst, ze drogen de mout met warme lucht. Om te voorkomen dat het water in aanraking komt met turf, wordt het van grote diepte opgepompt en via een waterleiding naar de distillery vervoerd.

De distillery heeft:
Twee wash stills van elk 30.000 liter en twee spirit stills van elk 15.000 liter.
Water uit de hoger gelegen bron op Margadale Hill.
Zes washbacks, allemaal van Oregon pine wood.
Een productie van 3.5 miljoen liter per jaar.

Wat zit er in de fles?

Cruach-Mhòna betekent ‘Berg Turf’ en je spreekt het uit als ‘Cru-Ach Voo-na’. Dat betekent dat deze Bunnahabhain wel geturfd is. Het is een van de drie uit een serie die initieel voor de reisbranche (Travel retail) is gemaakt. De andere twee zijn Eirigh Na Greine en An Cladach. Deze flessen komen dan ook in een liter uitvoering en niet in 70cl flessen.
De whisky is limited edition, maar al meer dan tien jaar verkrijgbaar. Eerst dus alleen voor travel retail (dat staat nog steeds op de verpakking), maar tegenwoordig alom verkrijgbaar.
Het is een whisky zonder leeftijdsaanduiding, NAS dus. De rijping heeft plaatsgevonden op een combinatie van bourbon- en sherryvaten. Over deze vaten heb ik verder niets kunnen vinden. De whisky is op een sterkte van 50% ABV de fles in gegaan. Vanwege die sterkte is die (dus) unchill filtered en ook natuurlijk gekleurd.

Samengevat:
Leeftijd: NAS
Vaten: Bourbonbarrels en sherryvaten
Alcohol: 50%
Filtering: ongekoeld gefilterd
Bijkleuring: Nee

De beleving van de whisky

De kleur is goud met een iets rode schijn erin.
De geur is duidelijk stevig turf: een combinatie van de kenmerkende medicinale turf van Islay, maar ook kruidige rook. Mos, vanille, licht zoet, brood, kruiden zijn de geuren die ik oppik.
De smaak is een mondvol smaken die zich allemaal snel prijsgeven. Het is echt een smaakwaterval, een smaakbom. Ik probeer er zoveel mogelijk te benoemen: zoet, turfrook, mout, vanille, peper, noten, zilt, krenten, eiken… er zit nog meer in, maar daar krijg ik de vinger niet op gelegd. Ik doe er druppels water bij, eens kijken wat dat geeft.
Met water wordt de whisky heel erg zacht, boterzacht. De kracht is er uit, maar als je de neat-whisky te veel vindt, is het geen slecht idee om er wat druppels bij te doen. Er komen niet echt nieuwe smaken bij, misschien iets van zoet fruit (perzik), maar verder ontdek ik niets.
De afdronk is lang, peper, rook en het eindigt met een kruidige, droge smaak.

Al met al is het een stevige whisky, niet voor een beginnende whiskydrinker. Het is een mooie complexe geturfde bom die het goed doet tijdens koude winters.