Dit is een van de twee delen uit een tweeluikje. Ik heb twee whisky’s uit Japan voor me staan, allebei van Nikka. Er zijn twee Nikka distillery’s en ik heb een single malt uit elk van de twee. Je kunt de review van andere single malt Yoichi lezen door op de link te klikken, hier is de single malt uit Miyagikyo te lezen.
Hoe is whisky in Japan terechtgekomen?
In 1918 ging een zekere Masataka Taketsuru naar Schotland om daar het vak van whisky maken te leren. Hij ging naar de universiteit van Glasgow en liep stage bij de Bo’ness, Longmorn en Hazelburn distillery’s. Na vier jaar ging hij weer terug naar Japan (met zijn Schotse verloofde Rita) en in 1923 ging hij werken bij Kotobukiya (tegenwoordig heet dat Suntory). Bij Kotobukiya hielp hij mee een whisky distillery te bouwen. Elf jaar later, in 1934, bouwde hij zijn eigen distilleerderij en Dai Nippon Kaju Co Ltd (vertaling -echt waar-: de grote Japanse sap fabriek) was geboren. In 1952 werd de naam ingekort naar Nikka.
Hij heeft twee distillery’s gebouwd. De eerste werd in 1934 in het hoge noorden van Japan gebouwd, de Yoichi distillery. Hij koos de stad Yoichi in Hokkaido – het op een na grootste, noordelijkste van de belangrijkste eilanden van Japan – vanwege de vergelijkbare omgevingsomstandigheden als Schotland. Dit was de start en hij heeft er 35 jaar mooie producten gemaakt die in heel Japan bekend werden. Masataka wilde echter graag andere, nieuwe smaken in zijn whisky. Masataka Taketsuru koos een vallei in de prefectuur Miyagi als locatie voor zijn tweede distilleerderij en startte de Miyagikyo productie in 1969. Hij wilde compleet andere whisky’s maken in de twee distilleerderijen, Miyagikyo en Yoichi, met verschillende natuurlijke omgevingen en productiemethoden.
Na de dood van Masataka (en Rita) nam de geadopteerde zoon Takeshi Nikka over. Hij kreeg het voor elkaar de whisky over de hele wereld bekend te maken en breidde de zaak enorm uit.
Wat zit er in deze fles?
Deze variant zonder leeftijdsaanduiding (NAS) werd in 2016 uitgebracht als een permanente aanvulling in hun portfolio. In dat jaar werden de whisky’s met leeftijdsaanduidingen stopgezet. Ze willen met deze nieuwe single malt de elegante stijl van Miyagikyo-grondstoffen laten zien. Ze gebruiken alleen maar lokale grondstoffen. Uiteraard het kristalhelder bronwater en de lokaal verbouwde gerst. De gerst is een heel stuk minder geturfd, waardoor er een meer bloemig karakter naar voren kan komen.
Deze whisky is geproduceerd met whisky’s van verschillende leeftijden die allemaal in pot stills gedistilleerd zijn. Ze hebben hoofdzakelijk sherryvaten gebruikt voor de rijping, maar daar kan ik geen verdere details over vinden. De whisky is op een sterkte van 45% de fles in gegaan.
De beleving van de whisky
De kleur is goudgeel.
De geur is heel zacht, vol en zoet. Ik ruik een breed palet van (tropisch) fruit en bloemen. Banaan, mango, peer, zoete drop, karamel, zachte boomgaardbloesemgeur en groene kruiden zijn de geuren die ik in eerste instantie oppik. Later wordt de geur iets zwaarder, leer, as, aards en wax herken ik nu ook in de geur. Maar, allemaal wel nog zacht en vriendelijk.
De smaak van de whisky is echt het verlengde van de geur, maar dan iets steviger. Het is een zoete en zachte whisky die lekker vol met smaken zit. Het zit qua kracht een beetje tussen een Speysider en Highlander in. Bij de eerste slok zit er een lekker pepertje in, maar het tropisch fruit en de bloesem zijn ook in de smaak goed te proeven. Ik proef nu ook een duidelijke vanillesmaak, iets dat duidt op het gebruik van ex-bourbonvaten. Verder komt er een smaakwaterval vrij, zodra ik meerdere slokjes heb genomen; ik proef mout, chocolade, specerijen en die zwaardere tonen van leer, tabak en aardse smaken. Op de achterkant van de doos staat dat het een symphonie van smaken is, daar kan ik me helemaal in vinden. Heel erg mooi omschreven en precies hoe ik deze whisky ervaar.
De afdronk is erg lang, zacht en zoet. De geproefde smaken ebben erg langzaam weg, het fruit komt wat meer naar voren en het eindigt droog en kruidig.
Wauw! Ook deze Miyagikyo is een hele mooie. Niet heel goedkoop, maar zeker ook waar voor je geld.