Douglas Laing
We kennen deze bottelaar zeker wel van de Regional Malts: Timourous Beastie, Scallywag, Rock Island, Big Peat, The Gauldrons en The Epicurean. Alle zes zijn ze terug te vinden bij mijn reviews.
Maar, Douglas Laing maakt veel meer dan alleen dat. Zo heb ik ook al een aantal keer een whisky van The Old Particular gereviewd, een single cask whisky die Douglas Laing gebotteld heeft met de naam van de originele distillery op het etiket. Dan brengen ze ook nog de XOP, XOP black, Provenance, Premier Barrel, etc uit. Dus, een scala aan verschillende bottelingen, waarbij ze de whisky nooit zelf maken. Zo ook deze variant…
Deze Double Barrel whisky is een samenvoeging van twee single malts uit twee verschillende regio’s. Maar ook de Double Barrel is in de loop van de tijd veranderd.
Double Barrel
Eerst brachten ze alleen maar double barrels uit waarvan de distillery genoemd werd, in plaats van de regio. Je kunt nog steeds de Double Barrel Bowmore & Blair Athol 10yo, de Double Barrel Ardbeg & Glenrothes en een paar andere krijgen.
Ze zijn nu ook met twee Double Barrel edities gekomen waarbij alleen de regio’s genoemd worden. Zo is er de Double Barrel Islay & Highland en deze Double Barrel Speyside & Lowland. Ik denk dat er nog meer gaan volgen.
Welke whisky er precies in zit, wordt niet bekend gemaakt. Bij Douglas Laing hebben ze ervoor gekozen om de distillery niet meer te vermelden. “Het zou de consument een verwachting kunnen geven die niet uitkomt vanwege de blend met een andere regio”. Ik weet wel dat het een mariage is van één single malt uit de Speyside en één single malt uit de Lowlands.
De whisky is natuurlijk gekleurd en ongekoeld gefilterd. Ze hebben de blended malt op een sterkte van 46% gebotteld.
De whisky is uitgebracht in een zware, vierkante fles met het etiket dat op twee zijkanten zit, dat geeft de dubbele regio weer. Het is een handgetekend etiket met een Griffioen erop die de rijpende vaten bewaakt. De griffioen is een symbool van macht in de Schotse mythologie.
De beleving van de whisky
De kleur van de whisky is licht, citrusgeel.
De geur is behoorlijk sterk. Ik ruik een moutige hooigeur samen met een zoete honingweem. Er zit ook een duidelijke fruitgeur in, met name peer.
De smaak van de whisky is zachter en milder dan de geur doet vermoeden. De tonen uit de geur worden voortgezet in de smaak. Honing, fruit (peer en sinaasappel), mout en wat specerijen op de achtergrond. Aan het eind van de smaak komt een pepertje erbij, niet te prominent, maar verlegen op de achtergrond.
De afdronk is best lang. Het pepertje ontwikkelt zich verder, er komt sinaasappelschil bij en na een poosje dooft het met deze smaken uit.
Dit is een hele mooie, Douglas Laing weet écht wat die doet, chapeau!