Deze whisky heeft een bijzondere naam gekregen. De whisky is namelijk vernoemd naar een schip, The Glenlee (duh!). Hoe zit dat?

Het schip

The Glenlee was een stalen driemaster die in 1896 is gebouwd in Glasgow. Ze heeft vier maal rond de wereld gevaren voor verschillende rederijen en onder verschillende namen (Islamount, Galatea en Clarastella).
Na een tijd is ze in de haven van Sevilla in onbruik geraakt en vervallen. In 1990 is ze daar gevonden, snel weer naar Glasgow gebracht en in oude glorie hersteld. Het is nu een museumschip, ze ligt bij het Riverside Museum in de river Clyde. Het is een indrukwekkend schip van 85 meter lang, drie masten en meer dan 20 zeilen.
Een deel van de opbrengst van deze whisky wordt gebruikt om het schip te onderhouden.

De bottelaar

Murray McDavid werd opgericht door de Londense wijnhandelaren Mark Reynier, Simon Coughlin en Gordon Wright van de Springbank Distillery. Ze kregen al snel een goede naam door het rijpen van whisky in interessante vaten, vooral in vaten van goede wijn.
In 2000 begon het Murray McDavid-team met de heropening van de gesloten Bruichladdich-distilleerderij op Islay, waarbij ze Jim McEwan, Islay’s meest gevierde Master Distiller in dienst namen. 
In 2012 kocht Remy Cointreau beide bedrijven, de Bruichladdich-distilleerderij en Murray McDavid, op. De Schotse whiskymakelaar Aceo Ltd kocht even later Murray McDavid over van Remy Cointreau.
Tegenwoordig is de thuisbasis van Murray McDavid de Coleburn-distilleerderij in Speyside, waar ze de traditie voortzetten van het bottelen van bijzonder  gerijpte Schotse whisky.

De whisky

Deze whisky is een blended Scotch whisky, dat betekent dat er malts en grain whisky gebruikt zijn. Er zijn alleen maar whisky’s uit de regio Speyside gebruikt, al is die informatie niet makkelijk te vinden (staat nergens op het etiket).
De blend heeft gerijpt in een combinatie van bourbon barrels en Spaanse sherry hogsheads. De jongste whisky is (maar) drie jaar oud en de alcoholsterkte is 40%.

Hoe smaakt die dan?

De kleur is rood-koper, bijna goudkleurig.
De geur is boterzacht en zoet. Karamel, zachte chocolade, vanille en honing. Later komen er nog tonen van fris fruit (appel en peer) en noten bij kijken.
De smaak is verrassend zacht en vol. Ik proef honing,  toffee, mandarijn en kaneel.
De afdronk is niet heel lang. Het zoete en romige blijft even hangen en heeft een zacht kruidig einde.

Dit is zeker een allemansvriend en zeker geen verkeerde whisky voor de prijs. Het zal echter niet zo mijn vriend worden, ik mis wat karakter en diepgang…een zesje.