Het stroeve begin

Begin 1800 werd de eerste Lochnagar distillery gebouwd door James Robertson. Deze (illegale) distillery brandde echter helemaal af in 1824 onder verdachte omstandigheden. Ook de tweede en derde poging brandde in 1826 en 1841 af, hoogstwaarschijnlijk onder initiatief van de (illegale) concurrentie.
In 1845 probeerde John Begg het nog eens, die distillery redde het wel. Dat gebouw is de basis van de distillery die er nu nog steeds staat.

De naam

De whisky is vernoemd naar het meer hoog in de nabije berg. Het meer heet “Lochan na Gaire” en dat betekent “kleine meer met het luide geluid”. De naam van de berg is Beinn Chìochan of Beinn nan Cìochan en betekent ‘Berg van de borsten’ of  ‘Borstvormige berg’.

…en dat Royal dan?

In het jaar 1848 (drie jaar na de bouw) kreeg de distillery het predicaat “Royal”. John Begg had Prins Albert uitgenodigd die op dat moment ‘bij de buren’ was in het Balmoral kasteel.
De dag erna kwam Koningin Victoria ook even kijken, samen prins Albert en de drie oudste kinderen. Meteen daarna werd het zegel “Royal” toegekend, ze waren erg onder de indruk van de techniek en uiteraard de whisky. De naam van de whisky was nog John Begg (“Take a peg of John Begg”).
Dit is daarmee een van de drie whisky’s met de titel Royal. De andere is Royal Brackla en de inmiddels gesloten Glenury Royal.

Overnames

De distillery bleef tot 1902 in de Begg familie, daarna werd het een ‘Private limited Company’ (een BV). In 1916 werd het voor de eerste keer overgenomen door een groter bedrijf, The Distillers Company Limited (DCL) en technisch gezien is het nog steeds in dezelfde handen. DCL is echter in 1986 overgenomen door Guinness Ltd. dat uiteindelijk weer in handen van Diageo is gekomen.
De status is dat het bedrijf wordt geleased door Diageo. De echte eigenaar is de landeigenaar The Abergeldie Estate.

De whisky

Het is een Distillery Exclusive Botteling, dus nergens anders te verkrijgen. Ik heb ‘m daar geproefd en was meteen verkocht. Het probleem is dat als de fles leeg is, ik weer terug naar de distillery moet om nog zo’n fles te kopen…wat een straf!
Er is (uiteraard) niet veel bekend over deze whisky. Ik heb een fles uit batch #2, een van de drieduizend flessen. Het is een NAS whisky, de leeftijd is dus niet bekend. De eerst rijping heeft plaatsgevonden in Europees eiken en de whisky is gefinisht in zwaar gecharde ‘Muscat seasoned casks’. Muskaatwijn is een zeer zoete witte wijn.
Ze hebben de whisky in 2023 op een sterkte van 48% in de fles gedaan; unchill filtered en natuurlijk gekleurd. Dat laatste is nergens te vinden, dat hebben ze in de distillery verteld.

De beleving van de whisky

De kleur is strogeel met een rode gloed erin.
De geur is licht en fris. Er zit een lichte geur van fruit in, appels en druiven.
De smaak is steviger dan de geur doet vermoeden. De mond vult zich meteen met whisky, het is wel duidelijk dat het om een whisky van 48% gaat. Ook in de smaak komt eerst het fruit naar voren, maar meteen vergezeld door mout en noten. Na wat slokjes komt er ook een andere zoetigheid naar voren. Honing, vanille, fudge en heide proef ik…denk ik. Het is een lastige, omdat de smaken heel licht aanwezig zijn.
De afdronk is lang, de smaken ebben erg langzaam weg en er blijft een droge eikensmaak achter.

Ik doe er wat water bij, dat zal de whisky zeker een boost geven.
De geur gaat vrijwel meteen open, er komt een voorjaarsbloesem-geur uit het glas.
De smaak is een stuk zachter, ik proef nu tropisch fruit, citrus, karamel, maar ook nog de smaken die er zonder water in zaten.

Het is een hele complexe whisky, waarvan ik niet alle smaken kan duiden. Maar het is een pareltje, dat is een feit!! Ik ga deze fles koesteren…