Het eiland

De distillery van deze variant staat op het eiland Jura, een eiland dat ligt tussen Islay en het vasteland. Het eiland heeft maar één weg, een kroeg en een distillery. Er wonen 200 inwoners (die heten Diurachs) en 5000 herten. Jura is niet direct te bereiken, de meeste mensen nemen de veerboot vanuit Islay.

De distillery ‘and its ghost story’

De distillery is gebouwd door Archibald Campbell in 1810.
De aanleiding voor het bouwen van de distillery was een geestverschijning van een vrouw. Vroeger  maakten de eilandbewoners zelf hun whisky, maar de politiek stak daar een stokje voor. Het eiland kwam vervolgens ‘droog’ te staan en whisky halen op Islay of het vaste land was vaak een te grote onderneming. Twintig jaar na de ‘drooglegging’ kreeg Archibald visioenen van die vrouw, ze klaagde dat er op het hele eiland geen whisky te vinden was. Hij bouwde dus een illegale distillery (whisky maken werd pas in 1823 legaal) om van de visioenen af te zijn. Of die vrouw nog een keer zal verschijnen is onbekend, maar ze hebben een fles 16 jarige whisky verstopt in een gang in een grot op het eiland. De plek wordt geheim gehouden, om te voorkomen dat de geest van die vrouw terugkomt.
Tussen toen en nu is de distillery een aantal keer gesloten, in het verval geraakt, heropend, weer gesloten om uiteindelijk in 1963 weer geopend te worden na een flinke renovatie. Toen zijn er nieuwe, grotere stills geplaatst, zodat ze een groter scala aan single malts kunnen maken.

Turf zonder turf

Opmerkelijk is dat de mout niet met turf wordt gedroogd (maar met luchtstroom), maar de whisky toch een lichte turfsmaak heeft. Dat komt af van het water dat ze gebruiken, uit het meer Loch a’Bhaile-Mhargaidh en dat water heeft een behoorlijke turfsmaak.
Het meer is van oudsher een drink en rustplaats voor het vee dat op het eiland gehouden wordt. Sinds 1974 maken ze single malt whisky op het eiland, daarvoor kwamen ze alleen met blends op de markt.

Wat zit er in de fles?

Deze variant is de nieuwste in hun signatuur whiskyreeks. De Jura whisky, samen met de smaken die van de Rye whiskyvaten afkomen, geeft de veelzijdigheid en warmte van de bewoners van het eiland weer.
De whisky heeft 14 jaar grijpt, een deel in Amerikaans wit-eiken ex-bourbonvaten en een ander deel in Amerikaans ex-Rye whiskeyvaten. Die twee rijpingen samengevoegd geeft een mooie diepte en complexiteit aan de whisky.
De whisky is gebotteld op 40%, bijgekleurd met E150a. Hoogstwaarschijnlijk is die dan ook gekoeld gefilterd. Ik kan er niets over vinden, maar dat is vaak geen goed teken.

De kleur, geur en smaak van de whisky.

De kleur van de whisky is donker, bruinkoper.
De geur is heel mooi fris: citrus, vanille en bloesem zijn de geuren die ik erg snel oppik. Na wat snuffelen vind ik de citrus wat bitterder, richting citroenschil gaan. Later vind ik op de achtergrond ook nog een geur van munt en noten…
De smaak van de whisky is mooi rond, vol, vriendelijk en vullend. De rogge laat zich meteen zien, maar er zit ook een duidelijke fruitsmaak in (appel). Verrassend genoeg proef ik de citrus niet terug. De smaken zijn wat zwaarder dan dat de geur doet vermoeden. Specerijen (kaneel), noten, vanille, witte chocolade, eiken op de achtergrond. Het is inderdaad een complex van verschillende smaken die elkaar prachtig aanvullen….mooi!
De afdronk is niet erg lang, maar wel rijk. Noten en karamel blijven hangen en gaan langzaam over in een mooie volle eikensmaak…NICE!!

Ik ben deze variant in Engeland tegengekomen, maar ik ga ‘m zeker weer kopen als ik hem zie staan. Deze is echt heerlijk!