Westward…

is een Amerikaanse whiskey maker. Die verwacht je in eerste instantie in het zuidoosten, in de omgeving van Tennessee en Kentucky. Deze distillery staat echter aan de andere kant van de VS. Westward komt uit Portland, Oregon. Voor de oriëntatie, Oregon ligt aan de westkust, tussen California en de staat Washington. Washington ligt tegen de Canadese grens.
In 2004 richtte Christiaan Krogstad deze distillery op om een whiskey te maken in een Northwest-style.

Hun stijl

Ze beginnen met het brouwen van een ambachtelijke American Ale, met behulp van lokaal gemoute gerst, biergist en een langzame gisting op lage temperatuur. Hierbij gebruiken ze twee rijige gerst i.p.v. de in de VS meer gebruikelijke 6 rijige gerst. Die laatste bevat meer enzymen die in staat zijn om suikers om te zetten in alcohol. Bij de 2 rijige gerst zijn de korrels groter en het eiwitgehalte lager. In Europa wordt deze meer gebruikt voor de bierproductie.
Bij Westward distilleren ze twee keer in op maat gemaakte pot stills met lage reflux. Hierdoor krijg je een robuustere whiskey die de bloemige Ale een steviger karakter meegeeft in de spirit.
Tenslotte rijpen ze in nieuwe, zwaar geroosterde en licht verkoolde Amerikaanse eikenhouten vaten.
Dus samengevat, ze maken een Amerikaanse Ale die gedistilleerd wordt op de Schotse manier en rijpt als een bourbon.

Wat zit er in deze fles?

Bij Westward maken ze een Westward whiskey original die het beschreven procedé volgt en dan op 45% ABV (90 proof) de fles in gaat als een NAS whiskey.
Ze maken daarnaast een aantal finish-varianten. Ik heb de Pinot Noir cask voor me staan. Dat betekent dat de original nog een extra twee jaar gefinisht is op Franse Pinot Noir vaten uit de
Willamette vallei, Oregon.
De whiskey gaat vervolgens ook op 45% ABV de fles in, ik kan niets vinden over bijkleuring of de wijze van filteren.

Hoe is die whiskey dan?

De kleur is heel donker, kastanjebruin.
De geur is heel fruitig en fris. De geur doet echt aan rode wijn denken, daarnaast zit er ook de geur van mout en eiken in. Maar de hoofdgeur is roodfruit en limoengras.
De whiskey heeft een dikke textuur, romig en vol. Ook in de smaak is het fruit alom. Druiven, roodfruit, krenten, bessen… fruit! Er zit een prettig zuurtje op de achtergrond. Na een paar slokjes komen de diepere smaken naar voren. Een pepertje, noten en chocolade die steeds duidelijker wordt. Dit is echt een hele mooie single malt die zich blijft ontwikkelen.
De afdronk is lang en zoet. Het fruit blijft hangen, samen met het pepertje. Uiteindelijk dooft het uit in een droge eikensmaak.

Wauw, die Northwest-style is helemaal prima, de moeite waard om ook een andere Westward variant te proberen.