Eerst wat over de distillery, ouderwetse stokerij-info.

Benriach is in 1898 opgericht door John Duff en is gebouwd bovenop een heuvel (Ben) in de buurt van een boerderij “Riach”. Het ligt in het noorden van de Speyside.
Door de Pattison crash -een soort beurskrach in de beleggingswereld van de whisky-, moesten de deuren van de gloednieuwe distillery al na 2 jaar sluiten. Van 1900 tot 1965 produceerden ze alleen maar gemoute gerst voor buur-distillery’s.
Vanaf 1965 opende de deuren weer na een lange periode van moeilijkheden: die beurskrach, eerste wereldoorlog, de drooglegging, tweede wereldoorlog, wederopbouw. De toenemende vraag van voornamelijk de VS zorgde ervoor dat veel distillery’s in de jaren ’60 weer in productie gingen.
In 1985 hebben ze een paar stills bijgebouwd en de productie bleef maar stijgen.
Grappig feitje is dat ze in 1994 met hun eerste single malt op de markt kwamen. Tot die tijd was er alleen maar Benriach Blended malt, nu kwamen ze met een tien jaar oude single malt.
In 2017 wordt de master blender Rachel Barrie aangenomen, zij heeft als portfolio-start de 12 jaar oude three cask matured single malt ‘ontworpen’.
In 2020 komt Benriach met hun vernieuwde portfolio, samen met het herontwerp van de labels en verpakking.

De whisky

Deze peated quarter casks editie komt uit de Travel Retail range. Dat is op zich een beetje vreemd, omdat ik die gewoon in een slijterij heb gekocht.
In de Travel retail range vind je, naast deze peated quarter casks, ook de ‘quarter casks’ en ‘triple distilled’ varianten.
De whisky is gemaakt van gemoute gerst met een turfgehalte van 35 ppm en heeft alleen maar gerijpt op quarter casks van ongeveer 50 liter (een kwart van een bourbonbarrel van 200 liter). Door die kleine vaten is er enorm veel houtcontact en gaat de rijping een stuk sneller. Er wordt nergens vermeld hoe lang deze whisky heeft gerijpt, NAS dus.
De sales director Alistair Walker zegt over deze whisky: “Kleine vaten maken grote whisky. Het is een geturfde fruitbom”. Dat is nogal een uitspraak, we zullen zien…euh, proeven.
De whisky is op 46% de fles in gegaan, is non-chill filtered en natuurlijk gekleurd…uiteraard.

De smaak

De kleur is goudgeel, een mooie frisse kleur.
De geur van de whisky is in eerste instantie rook. De rook in de geur wordt wel duidelijk vergezeld door gerst en een eikengeur. Het zijn in eerste instantie wat zwaardere geurtjes. Maar, na wat langer snuffelen komen er ook lichtere geuren naar voren, zoals boomgaardfruit, kruiden en zelfs een perzikgeurtje.
De smaak is in eerste instantie ook behoorlijk zwaar. Turfrook en barbecuevuur is het eerste dat ik proef. Maar, ik proef ook duidelijk fruit, zoals appels, perzik en vanille. Er zit ook een scherp randje van peper in en er zit een citrusje op de achtergrond (die je pas na een aantal slokjes begint te proeven). De uitspraak “een fruitbom” is dus wat sterk uitgedrukt, maar er zit een behoorlijke lading fruit in de smaak.
De afdronk is vrij lang. De turfrook blijft duidelijk hangen, vergezeld door hazelnoot, perzik en eiken.

Het is een hele mooie, mild geturfde whisky die in smaak een huwelijk is tussen de Speyside en Islands, fruit en turf…een mooie combi!