Highland Park

Ondanks de naam is Highland Park geen Highland whisky. De distillery staat -samen met de Scapa distillery- op het noordelijke eiland Orkney. Orkney is een eilandengroep die uit zo’n 200 kleinere eilanden bestaat en ligt zo’n 16 km uit de uiterste noordkust. Op het grootste eiland, Mainland genaamd, ligt het plaatsje Kirkwall en daar vind je de twee distillery’s.
De naam Highland Park refereert aan het hoger gelegen buitengebied van Kirkwall waar in 1798 Magnus Eunson illegaal whisky begon te stoken. De vaten verborg hij in de kelders van de kerk.
Ze zijn nog steeds de enige distilleerderij die een 100% waardering heeft gekregen van het proefteam van The Scotsman. Whisky connaisseur Michael Jackson zei over Highland Park: “The best all-rounder in the world of malt whisky.” Dat komt op de eerste plaats door het stevige karakter, de heerlijke peat van de Hobbister moor en de overduidelijke consistente kwaliteit die ze maken

Valfather

Deze variant is de laatste van drie uitgaven in de speciale Viking Legend serie. Valfather is de bijnaam van Odin, de machtigste en meest complexe Noorse God. Odin wordt gezien als de vader van alle Noorse goden. Odin wordt geroemd vanwege zijn wijsheid, tovenarij en poëzie. Hij wordt vaak in één adem genoemd met bijvoorbeeld de dood, wolven en raven. Odin is de heerser over Valhalla
Een whisky die deze God vereert, zal wel een behoorlijke complexiteit moeten bevatten.
De verpakking is ontworpen door Jim Lyngvild, een Deense Viking, ontwerper en kunstenaar. Grappig detail is dat de voorvader van Jim, 36 generaties geleden, Ragnvald Eysteinsson was. Ragnvald was de eerste heerser (Earl) van Orkney.
De inspiratie voor de afbeelding op de doos en het etiket komt van een detail van de Tjängvide afbeelding-steen, die in 1844 in de buurt van Gotland werd gevonden. Nu is die steen te zien in het Nationaal museum in Stockholm.

Wat zit er in de fles?

Het is de meest geturfde variant van de drie uit deze serie. De whisky heeft een onbekend aantal jaren gerijpt op refill sherry vaten. Op die manier hebben ze bij Highland Park de balans tussen turf, hout, sherry en whiskysmaak optimaal proberen te houden.
De whisky is gebotteld op 47%, natuurlijk gekleurd en non-chill filtered (uiteraard!!).

De smaaknotities

De kleur is goud-koper, de kleur van het plafond van Valhalla (naar verluid).
De geur is vol en rijk. De heide-turf is duidelijk en rijkelijk aanwezig, maar niet op een opdringerige manier. Naast de turf hangt er een mooie mix van vers fruit, zoete honing en zachte karamel.
De smaak van de whisky is enorm. Sowieso is die 47% alcohol een flinke binnenkomer, maar bij de tweede en derde slok is de smaak nog steeds overvol. Het is echter geen bom, elegant is een veel beter woord om de smaak te omschrijven. In de geur vond ik fruit van appels en peer, maar in de smaak gaat het meer richting sinaasappel(schil), maar ook specerijen (nootmuskaat), (warme) vanille zoals custard en noten. Aan het eind van mijn dram proef ik ook nog wat van nat hout, abrikoos en cacao.
De afdronk is lang; de laatste smaken blijven hangen en het eindigt met een mooie pepertoon.

Conclusie

Ik denk dat ik iedere Highland Park eindig met: Wauw…maar iedere keer weer een schot in de roos.