De oosprong van de whiskey

Deze whiskey komt van het eiland Lambay, net voor de Ierse kust, iets ten noorden van Dublin.

De familie Baring kocht Lambay Island in 1904 en die familie woont er nog steeds. De familie Baring was georiënteerd op whiskey maken en samen met de familie Camus, die helemaal in de wereld van de Cognac zaten, wilden ze wat bijzonders maken…ze gingen de krachten bundelen.

De whiskey

Op het eiland staat geen distillery, het water wordt er wel gewonnen uit de Trinity bron. Het water wordt vervolgens naar Dublin gebracht waar de whiskey wordt gemaakt. Deze wordt naar goed Iers gebruik driemaal gedistilleerd in Pot Stills. Het gaat eerst een paar jaar in bourbonvaten en vervolgens gaat het in Cognacvaten van Camus. De single malt gaat dan weer terug naar Lambay Island. Daar mag die dan rijpen in een -nieuw gebouwd- open warehouse om op die manier zoveel mogelijk zilte lucht te ademen.
Dat is dan ook het trademark van deze whiskey en op de verpakking zie je dus duidelijk terug: “Finished in Cognac Casks”, -exposed to the sea air- en de coördinaten van het eiland 53,4909 graden Noord en 6,0163 graden West.

De smaaknotities

De geur van deze single malt heeft in eerste instantie ook citrus, maar dat verandert vrij snel in een zoetere geur van banaan. Later komen er ook bloemengeuren bij en ik ruik op de achtergrond ook wat mout.
De smaak is heel fruitig, niets van citrus of droge smaken. Het zijn rode bessen die ik hoofdzakelijk proef, maar ook kokos en zoetigheid.
In de directe afdronk komen er zilte smaakjes naar boven. Dat is op zich wel te verwachten, maar normaliter proef ik zout niet zo goed. Bij deze whiskey is het zout duidelijk aanwezig, later ook nog in de afdronk. Daar komen dan ook nog wat kruidige en zoete tonen bovendrijven. De afdronk is best lang en lekker…hoofdzakelijk achter in de keel.

Dit is zeker een hele mooie, complexe Ierse single malt…héérlijk!