Deze whisky is een hele bekende, een van de meest populaire whisky’s in Spanje, en komt van een van de oudste Speyside distillery’s (nog een?). De whisky vormt een van de grootste bestanddelen van Johnnie Walker.
De distillery
Cardhu komt origineel uit 1811 en is opgericht door whiskysmokkelaar John Cumming en zijn vrouw Helen. Op de doos staat het jaar 1824 vanwege het feit dat er pas legaal whisky geproduceerd mag worden sinds 1823 (de invoering van de Excise Act), dus de 13 jaar ervoor waren ze illegaal bezig. Het verhaal gaat zelfs dat Helen en haar dochter in die tijd de flessen whisky onder hun rok bonden om zo in het dorp hun whisky te verkopen. Als de belastinginners kwamen controleren, vermomde Helen de distilleerderij als bakkerij. Vervolgens nodigde zij ze uit voor een kop thee en hees ondertussen een rode vlag om de andere distilleerderijen te waarschuwen dat ‘ze’ in de buurt zijn.
Eigenlijk runde alleen Helen de distillery, zij deed al het werk. Grappig genoeg kreeg John de boete als ze ‘weer eens’ betrapt werden. Vrouwen houden zich immers niet bezig met whisky of illegale zaken.
Nadat Helen het -inmiddels legale- bedrijf over had gedragen aan haar schoondochter Elisabeth, bleef ze toch bijna haar hele leven actief in de whiskymakerij. Helen is 98 jaar oud geworden.
Een opmerkelijk feitje: op enig moment werkten er alleen maar vrouwen in de distilleerderij die Cardhu gedurende die jaren meer succesvol hebben gemaakt.
De distillery ligt in de zuidelijke helft van de Speyside, vlakbij het plaatsje Knockandu, Aberlour en is tegenwoordig in de handen van Diageo, de allergrootste drankproducent. Cardhu is een van de vier hoofdleveranciers van Johnnie Walker, samen met Glenkinchie, Caol Ila, en Clynelish.
Wat zit er in de fles?
Niet alleen vanwege de ligging, maar zeker ook de smaak is deze whisky een zeer typische Speyside whisky.
Een paar feitjes zijn een beetje jammer, deze whisky is chill filtered en bijgekleurd met E150a, de karamelkleur. Ze gebruiken alleen maar refill vaten en bottelen de whisky op 40% alcohol. Nou, wat doet dat dan met de smaak?
De smaaknotities
De kleur is goudgeel, best wel licht voor bijgekleurde whisky eigenlijk.
De geur is in eerste instantie erg moutig, maar heeft een aangename zoetheid aan zich. Ook ruik ik warme kruiden, honing en wat vanille. Na een tijdje wordt de geur meer fruitig, peer hoofdzakelijk. Het is een heel rijk, maar ook rustig geurpalet waar eigenlijk niet één bepaalde geur bovenuit steekt.
De smaak is echt het verlengde van de geur, maar dan met een pittig randje. Dus, fruitig, honing, vanille en ietwat kruidig in de mond. De textuur is erg zacht, heel erg prettig in de mond.
De afdronk is best lang, eikenhout, vanille en honing zijn de kenmerkende smaken die ik nog proef. Na verloop van tijd eindigt de whisky in een droge, licht turf-achtige smaak.
