The Glenlivet
The Glenlivet is een toonaangevende distilleerderij gelegen in het hart van de Speyside. Het is de oudste distilleerderij van die omgeving (en dat wil wel wat zeggen in de Speyside, zeker in die hoek). Ze bestaan al sinds 1824 en hoogstwaarschijnlijk is er lang voor die datum whisky gemaakt op die plek.
De enige periode dat deze distillery de deuren heeft gesloten is tijdens de tweede wereldoorlog. Door de continue productie, hoge kwaliteit en voortdurend aan de weg te timmeren is The Glenlivet de meest verkochte single malt in de VS en de tweede single malt wereldwijd. Ze verkopen zo’n 6 miljoen flessen single malt per jaar. De hele productie is bijna 10,5 miljoen liter pure alcohol per jaar. Het verschil (dat wat niet verkocht wordt als single malt) is bestemd voor verschillende blends (o.a. Ballantine’s).
Ze brengen nu meer dan 20 varianten op de markt, van The Glenlivet Founders Reserve tot aan varianten van meer dan € 20.000,- per fles (the Glenlivet winchester collection vintage 1967, slechts 155 flessen van uitgebracht in maart 2019).
Nou, daar waag ik me nog niet aan, maar als iemand me wil sponsoren? Mijn verjaardag is op 12 september (hint, hint)
Wat zit er in de fles?
The Glenlivet Distiller’s Reserve is een triple cask whisky die bedoeld was voor de travel retail, ik heb deze fles ook op de boot gekocht tijdens een reis naar de UK.
De whisky is een marriage van 3 single malts die op verschillende vaten hebben gerijpt:
1. Amerikaans wit eiken, dat geeft een smeuïge zoetheid met tonen van vanille aan de whisky.
2. Ex sherry vaten, dat geeft een rijke, droge fruitsmaak en pittige smaakinvloed.
3. Traditionele (bourbon) vaten, deze vaten geven een consistente en gebalanceerde smaak met tonen van eik.
Het is dus niet zo dat iedere drup whisky uit deze fles in elk van die drie vaten heeft gezeten, maar iedere drup heeft slechts in een van de drie vaten gezeten (anders zou het ‘finished’ heten).
De whisky is gebotteld op 40% alcohol, er is niets gemeld over bijkleuren of chill filtered…het lijkt daarmee wel op een whisky voor de grote markt.
De smaaknotities
De kleur is donker, bruinkoper. Een traditionele whiskykleur…bijkleuring??
De geur is zoet, vol, fruit van peer, hints van krenten met op de achtergrond een lichte geur van sinaasappel en karamel.
De smaak erg mild, zoet en zacht. De textuur van deze whisky is zijdezacht. De eerste smaakjes zijn peer, sinaasappel, vanille, abrikoos…veel zoetheid! De smaak blijft mooi en zacht, ook al walst die wat langer door de mond.
De afdronk is vrij kort, zoet en een beetje noten, eik. De afdronk is wel een beetje een teleurstelling moet ik eerlijk zeggen.
Conclusie
Al met al een hele lekkere whisky, zeker voor iemand die whisky al snel vind branden, krassen in de keel…dat doet deze helemaal niet. Dus, om kennis te maken met whisky raad ik deze wel aan.
