Rondom deze whisky hangen -voor mij- wat vraagtekens. Ik kende ‘m niet, heb deze fles al een poos staan, wachtend op een review (dan pas gaat de fles open, daarna gaat die in de kast voor verdere consumptie).
Vandaag was die dan aan de beurt en ik duik dan het internet op, op zoek naar de achtergrond die leuk is om te melden (dat is niet altijd even makkelijk!).

Vraagteken 1

Om te beginnen was ik de fles aan het scannen op ‘regio’, waar komt deze whisky vandaan? Normaliter staat er met koeienletters “Speyside” of “Highlands”,etc op. Niets te vinden op deze fles, nergens…behalve onderaan in kleine letters op het rugetiket, “The Glenturret distillery, Crieff, Perthshire, Scotland”. Dus, in de regio van Perth. Maar als je niet weet waar Perth ligt, weet je dus nog niets. Crieff ligt aan de oostkust, zo’n 75 km ten Noorden van Edinburgh (aan de andere kant van de Firth of Forth, de rivier/zee bij Edinburgh).
Het is dus een Highland whisky, de grens tussen Highland en Lowland ligt 30 km zuidelijker, bij Stirling.

Vraagteken 2

Tweede puntje wat niet heel duidelijk is, ze claimen de oudste nog werkende distilleerderij te zijn. Er staat een jaartal 1775 op de fles. Dat betekent dat ze al aan het stoken waren toen het nog niet mocht, vanaf 1823 werd het maken van whisky legaal, met de invoering van de excise act.

Maar, er zijn nog een paar andere distilleries die claimen de oudste te zijn, Littlemill (1772, maar die werkte niet meer), Bowmore (oudste op Islay, huidige distillery 1779) en Glen Garioch (zoals die nu staat en met deze naam uit 1797). Het lijkt dus wel te kloppen dat The Glenturret de oudste nog werkende distilleerderij is. Het wordt nog beter, het lijkt er sterk op dat er al vanaf 1717 whisky gestookt werd. Door de verborgen ligging in een dal was deze plaats ideaal om de sporen van het whisky maken te verhullen.

Nog een leuk weetje; Towser the mouser, een vrouwelijke langharige schildpadkat, was een officieel erkende recordbreker. Ze stond bekend als de plaatselijke ongediertebestrijdingsdeskundige bij Glenturret van 1963 tot 1987. Haar recordaantal slachtoffers werd geschat op 28.899 muizen. De Guiness book of records officials hebben een aantal dagen de vangst van Towser in de gaten gehouden (de muizen werden netjes in het stillhuis neergelegd voor de master distiller) en statistisch bepaald dat Towser dus bijna 29 duizend muisjes gevangen moet hebben. Ze staat daarmee in het Guiness book of records en heeft een standbeeld bij de distillery.

Wat zit er in de fles?

Nou, hoe smaakt de whisky die op een kleinschalige, ouderwetse manier gemaakt wordt. Ze roeren bijvoorbeeld de mash met de hand, de mashtun heeft geen mechanische roerarm.
Ze gebruiken bourbon en sherry vaten voor de rijping, de whisky is gebotteld op 43% alcohol. Niets te vinden over chill filtration of toegevoegde kleuren (of niet).

De smaaknotities

De kleur is licht, geelgoud.
De geur is duidelijk peat, turf (niet verrassend bij peated edition), noten, krenten en een bepaalde frisheid, fris fruit misschien.
In de smaak is die turf ook weer als eerste aanwezig (meer dan in de geur zelfs), fris zoet, citrus, toffee en na verloop van tijd wordt de whisky wat pittiger van peper.
Die pittigheid blijft mooi hangen in de afdronk, die verder best lang in de mond blijft met een mooie zoete toon en een licht hint van eiken.

Laatste vraagteken, de conclusie

Als met al is het een hele mooie Highlander, een met peat die toch de zachtheid van de Speyside zou kunnen hebben, een hele mooie combinatie.