Lost Distillery’s

Er zijn ongeveer 130 distillery’s en whiskyblenders in Schotland, maar dat zijn er veel meer geweest. Door de jaren heen hebben nogal wat (100+) distillery’s hun deuren moeten sluiten. Dat is heel jammer, want daarmee is een aantal hele mooie whisky’s niet meer te proeven. Er zijn namelijk op verschillende plekken nog smaaknotities gevonden, soms vergezelt met ‘het recept’, hoe de whisky is gemaakt.

The company

Nu is er een bedrijf in Cumnock (60 km ten zuiden van Glasgow) die zich hierop heeft gegooid. Hun missie is de whisky van weleer in de oude glorie te herstellen. Dat doen ze niet door de whisky opnieuw te destilleren, maar ze proberen de smaak die is beschreven in de oude logboeken te benaderen door middel van blenden. De whisky’s die ze daarvoor gebruiken moeten ook voldoen aan de ‘specs’ die beschreven staan in die logboeken. Dus, ze gebruiken alleen maar whisky’s die aan een aantal kenmerken voldoet; dezelfde gerst, dezelfde gist, net zo vaak gedestilleerd, welke vaten heeft het op gerijpt, chill filteren of niet, is het bijgekleurd of niet?
Als laatste hebben ze een team dat gaat proeven of de whisky inderdaad voldoet aan het beschreven smaakpalet.
The lost distillery company maakt op dit moment 7 verschillende whisky’s na. Dat doen ze in drie verschillende selecties: Classic selection, Archivist selection en Vintage selection.
De zeven whisky’s zijn Auchnagie, Gerston en Jericho uit de Highlands, Stratheden uit de Lowlands, Towiemore uit de Speyside, Dalaruan uit Campbeltown en Lossit van Islay. De laatste is ook de meest stevige die ze uitbrengen en ik heb ‘m gisteravond mogen schenken bij een thuisproeverij. Natuurlijk was deze dan de laatste whisky uit een rijtje van zes die we hebben geproefd.

Lossit

Lossit is een tijd de meeste toonaangevende distillery van Islay geweest en heeft bestaan van 1817 tot 1867. Kenmerkend is de medicinale turf in de geur en smaak. Het is een blend van 100% single malts en heeft op alleen ex-bourbon vaten gelegen. Ze hebben de classic selection gebotteld op 43%.

De smaaknotities

De geur is -zoals al gezegd- duidelijk turf, medicinaal zoals we dat wel gewend zijn van Islay. Verder is de geur heel rijk en vol. Vochtig eiken en peer zitten zijn de eerste geurtjes die na de turf tevoorschijn komen.
De smaak is ook vol en stevig. De eerste bom die in je mond ontploft is die van de turf, de mond vult zich er meteen mee. Daarna komen er wel subtiele smaken naar voren, sigaar werd gisteren bij de proeverij duidelijk opgemerkt. Er zitten ook kruiden in en er hangt een zilte achtergrond in de smaak.
De afdronk is behoorlijk lang, wat droog en de turf maakt langzaam plaats voor een vanille met hout smaak.