Glenglassaugh is een distilleerderij die nèt niet in de Speyside ligt maar net ten oosten van de grens, een Highland whisky.
What’s in a name? De Speyside is eigenlijk ook Highlands, maar omdat er zoveel distilleerderijen in zo’n klein gebied liggen, heeft de Speyside een eigen regio-naam gekregen.

De Glenglassaugh distillery

De distilleerderij is in 1875 gebouwd, is in de loop der tijd een aantal keer gesloten, overgenomen, opnieuw geopend en weer gesloten. In 1986 werd ze voor de laatste keer gesloten en in 2008 weer geopend. Na een flinke verbouwing en restyling kwamen ze met drie nieuwe uitgaven: Torfa, Revival en deze Evolution.

De whisky

Deze whisky heeft gerijpt in Tennessee vaten. Deze vaten worden een voor een uitgekozen, ‘hand-picked’. Daarbij kijken ze naar de kleur van het vat (heeft die niet te lang in de buitenlucht gelegen), de geur en de vorm. Bij Tenessee denk je misschien aan Jack Daniels, maar hier zijn alleen vaten van George Dickel gebruikt.
Deze whisky is op 50% alcohol in de fles gedaan en wordt daarmee als cask-strength gekwalificeerd.

Ik laat een cask strength altijd 5 tot 10 minuten staan voordat ik ga proeven…en die tijd is nu ruimschoots voorbij.

De smaaknotities

De geur is heel zacht voor zo’n sterke whisky. Citrus en vanille voeren de boventoon. Er zit ook zo’n geurtje van gras in, een lekker fris voorjaarsgeurtje.
De smaak is duidelijk vanille, peper, hout en fruit (appels)
De afdronk is vrij kort…
Aangezien het cask strength is, doe ik er wat water bij…
Daardoor wordt de geur sowieso anders, olie-achtig en wat meer fruit.
De smaak wordt veelzijdiger, de peper is een stuk minder en de vanille, het fruit en het hout wordt mooier. Ik denk dat het écht de bedoeling is om er een scheutje water in te doen…absoluut een verbetering als je mij vraagt.