Wat een vreemde naam…

Saint & Peat is de humoristische merknaam voor het Sinterklaasfeest gebotteld door bottelaar Van Wees uit Amersfoort. Het gaat om zwaar geturfde (Peat) Islay single malt-whisky.

Wat is het dan eigenlijk?

Saint & Peat is een Bunnahabhain Staoisha, een jonge whisky (6 jaar) die op vat sterkte (55%) de fles is ingegaan.
Bunnahabhain is een Islay distillery die in het noordoosten aan de kust te vinden is. Ze bestaan al sinds 1881 en er is sindsdien niet veel veranderd. Ze hebben de moutvloer verwijderd, er zijn twee stills bij gekomen…en dat is het eigenlijk.
Ze hebben kleine stills, zoals meerdere Islay distillery’s. Kleine peervormige stills hebben weinig reflux (terugstroom) en daardoor krijg je een krachtige whisky, veel zware smaken. De whisky heeft gerijpt op refill hogsheads, is non chill filtered en is niet bijgekleurd. Verder is er niet veel meer te vinden over deze ‘heavily peated’ bom die van ‘The ultimate whisky company’ afkomt. Oh ja, het is een limited edition van slechts 420 flessen.

De smaaknotities

De kleur is vrij licht, geelkoper.
De geur is meteen al duidelijk medicinale (Islay) turf. Ik ruik ook duidelijk een zilte geur, kruiden, fruit en wat verder op de achtergrond iets van vanille.
De smaak is zoet, maar ook explosief door de 55% alcohol.
De textuur is erg olie-achtig, met inderdaad erg zware smaken. Turf, teer, barbecue (vlees), as, maar ook appels en iets van citrus. Na meerdere slokjes komen ook de wat minder zware smaken naar voren, maar het is wel zoeken! Vanille, krenten en de appels komen wat duidelijker naar voren.
Het is wel een bom zeg, de mate van peat samen met de 55% is erg veel in de mond, not for the faint hearted!! Ik ga er wat water bij druppelen, de poten die na het walsen naar beneden lopen zijn super traag…veel olie dus!
De geur is nu veel zachter, minder van die medicinale turf (nog wel aanwezig), zilt en fruit.
De smaak is veel prettiger nu, veel minder een bom. Nog steeds zijn de smaken van leer en as aanwezig. Maar minder prominent en nu mooier samen met de zachtere smaken, appels, vanille, groene kruiden. Het is -denk ik- echt de bedoeling om deze whisky met water te drinken…zo is die veel beter te hebben.

Conclusie…

Ik ben niet helemaal overtuigd. Ik merk dat ik niet echt een cask-strength drinker ben (met uitzonderingen), dus ik moet er wel water bij doen om ‘m voor mij lekker te maken. Ik denk dan, dat die master distiller dat dan doet…maar ja, er zijn mensen die deze whisky ook puur lekker vinden. Op deze manier heeft iedereen er iets aan…